Ik ben tamelijk braaf betreffende mijn tandartscontrole. Ik ga consequent één keer per jaar.
Er wordt dan aan mijn gebit gepeuterd, gepoerd, gekrast en gepolijst dat het een lieve lust is en meestal sta ik na een minuut of 20 weer buiten met de mededeling: tot de volgende controle.
Vooral hoogsensitieve mensen zijn gevoelig voor textuur, smaak en schuimerigheid van tandpasta. Zo ook ik. Ik hou niet van een weeïge smaak en moet kokhalzen van teveel schuim. Ik was direct verrukt van mijn fluoridevrije tandpasta met o.a. 43% aloë vera, echinacea en propolis. Heerlijke smaak, schoon gevoel, fijne textuur, ik wil niet anders meer!
Jaarlijkse APK
Gisteren, na een jaar poetsen zonder fluor, had ik weer mijn jaarlijkse controle.
Deze werd in de prachtige nieuwe praktijk uitgevoerd door een nieuwe tandarts: jonge dame, kordaat, slank, rappe handjes, mondig.
Zelfverzekerd vleide ik me in de tandartsstoel. Prachtige nieuwe locatie, mooie prent op de muur, obligate t.v. scherm aan het plafond. Eindelijk zonder de donkere Harry Potter beelden. Heerlijk.
Eerste vraag aan mij: “Poetst u nog steeds zonder fluor?”
Ik had niet anders verwacht. “Jazeker!”
Verbeeldde ik het me of ging ze nu uitgebreider steken, wroeten en tikken? En ja hoor, bij de betreffende plek tussen de 2 kiezen die er vorig jaar wat twijfelachtig uitzag stak ze extra diep.
En nog eens. En nog eens. En nog eens…?
Gaatje?
Ze moest toegeven dat ik het keurig bijhield en ze zag niet direct iets, maar ja, als ik nu al een jaar zonder fluor poetste kon het natuurlijk heel goed zijn dat er van alles gebeurde dat zich nu nog niet openbaarde, dus toch maar foto’s.
Ik zei dat die vorig jaar al gemaakt waren (vanwege beginnend fluorvrij poetsen!) en dat ik liever niet wéér wilde.
Protest. Het zou toch echt moeten om de boel goed te monitoren. Ik besefte dat ze op zoek was naar het gaatje, en om eerlijk te zijn was dat voor mij de uitdaging. Vooruit, doe maar.
Getuur op het scherm.
Conclusie: het leek erop dat het allemaal wel meeviel met het gaatje, ze kon het eigenlijk ook niet echt vinden, maar ze zag wel wat vage vlekken op andere kiezen, wat zou kúnnen duiden op beginnende gaatjes.
Inwendige grijns van mijn kant.
Fluoridevrije tandpasta
En trouwens, welke fluoridevrije tandpasta gebruikte ik eigenlijk, Weleda zeker? Ze maakte wel vaker mee dat mensen fluorvrij gingen poetsen uit overtuiging en tja, die mensen kregen toch ook gaatjes. En dat fluor de botten en zo aan zou tasten is niet bewezen. Bijna in één adem, ik kon er geen woord tussen krijgen.
Ik vertelde dat ik mijn tandpasta bij me had, nee, niet van Weleda maar van een ánder Duits bedrijf, LR Health & Beauty. En dat ik verschillende wetenschappelijke onderzoeken heb gelezen waaruit blijkt dat niet bewezen is dat fluor helpt tegen gaatjes maar wél dat het slecht is voor ons lichaam.
Zij had uiteraard andere onderzoeken gelezen, mij werd aangeraden vooral die op te zoeken.
Fluor of foto’s…?!?
Het zag er nu allemaal weliswaar heel goed uit, maar dat zei nog niets over wat zich onder de gezond ogende oppervlakte plaatsvond. Dus ze zou zéker bij de volgende keer weer foto’s maken als ik besluit door te gaan met poetsen zonder fluor. En of ik wist dat foto’s schadelijker zijn dan fluor…?
Het is dat mijn mond al open hing.
Micro-wát?
Nadat mijn slabbetje afging en ik mijn mond gespoeld had mocht ik uit de stoel.
Ik was voorbereid en haalde zowel mijn fluoridevrije tandpasta met aloë vera als de fluoride houdende microzilver tandpasta én microzilver kauwgom uit mijn tas om te laten zien. De ingrediënten van de eerste werden bestudeerd en tja, inderdaad, geen fluor. Helaas. Ze pakte direct de andere.
Ik vroeg of ze de werking kende van microzilver.
“Micro….?”
Ik legde uit dat microzilver een natuurlijke bacteriedodende werking heeft en dat het al jaren in medische omgevingen gebruikt wordt, o.a. in de wondverzorging.
Ook de mededeling dat ‘mijn’ tandpasta aangemeld is voor een patent wekte geen interesse. Ze was tijdens mijn uitleg in een la gedoken, haalde er een tube tandpasta uit, keek erop, pakte mijn microzilver tube en maakte tevreden geluidjes. Kijk, dáár stond fluor op, in dezelfde hoeveelheden als haar tandpasta, dus dát was OK. Over microzilver geen woord.
Ik heb vrolijk afscheid genomen.
Vandaag doe ik wat ik traditiegetrouw al sinds mijn puberteit doe.
Iets héél zoets eten om te vieren dat ik geen gaatjes heb.
En ik blijf poetsen met mijn favoriete fluoridevrije tandpasta.
Deze blogpost is geenszins als reclame bedoeld, maar mocht je toch meer willen weten over de genoemde tandpasta’s :) neem gerust contact met me op.
Meer weten over fluoride en je gezondheid? HIER een van de vele artikelen die je op Google kunt vinden. Informeer jezelf en besluit.
Lijkt wel of het over mijn tandarts gaat. ‘Ik heb toch echt niet de goede onderzoeken gelezen.’ En mijn kind is zo bang gemaakt met beginnende gaatjes, dat die weer aan de’gewone’ tandpasta is… 🤔
Zelfde praktijk wellicht…?